Charles Grandison Finney

„Prawdziwe i fałszywe nawrócenie”

Tytuł oryginału: „Lectures to professing Christians”; Edition 1837; Sermon I - „True and false conversions” (Tłumaczenie na podstawie pierwszego, oryginalnego wydania z roku 1837.)

„Oto wy wszyscy, którzy rozniecacie ogień i zapalacie strzały ogniste, wejdziecie w żar waszego ognia i na strzały ogniste, które zapaliliście. Spotka was to z mojej ręki, będziecie leżeć na miejscu kaźni” Prorok zwraca się w tym wersecie do tych, którzy uznawali się za religijnych i schlebiali sobie niesłuszną pewnością Zbawienia. W rzeczywistości jednak, ich nadzieje były zwykłym płomieniem pochodni zapalonych przez nich samych. Zanim zrobię choćby krok ku omówieniu tematu fałszywego i prawdziwego nawrócenia, pragnę powiedzieć, że będzie ono przydatne tylko dla tych, którzy będą uczciwi w zastosowaniu go do samych siebie. Jeśli masz nadzieję zyskać cokolwiek z tego co mam zamiar powiedzieć, musisz zdecydować się na wierne tego zastosowanie do samego siebie ale musisz zrobić to tak uczciwie jakbyś stał przed samym Panem. Jeśli zechcesz to zrobić, będę mieć nadzieję pomóc ci odkryć prawdziwy obraz twojego z Nim związku. Jeśli jesteś teraz zwiedziony, mam nadzieję skierować cię na właściwą ścieżkę ku Zbawieniu. Jeśli jednak nie będziesz uczciwy, moje nauczanie będzie bezwartościowe a ty będziesz słuchać nadaremnie. Zamierzam odsłonić prawdziwą różnicę między fałszywym i prawdziwym nawróceniem w następującym porządku:

   I. Udowodnić, że natura człowieka jest naturą czysto samolubną.   
   II. Udowodnić, że natura Chrześcijanina jest naturą dobroczynną -    wybierającą szczęście innych.

III. Udowodnić, że Nowe Narodzenie w Jezusie Chrystusie zawiera się w przemianie od egoizmu ku dobroczynności.

IV. Wskazać pewne strefy gdzie święci i grzesznicy, czy też prawdziwie i fałszywie nawróceni, są tacy sami i pewne strefy gdzie różnią się od siebie.

V. Odpowiedzieć na niektóre pytania.

VI. Zakończyć pewnymi uwagami.