WIELKI UCISK
Słuchając rozpowszechnianych wśród ludzi teorii (zwłaszcza ze środowisk kościelnych), można nieraz stracić grunt pod nogami i paść ofiarą dezinformacji, dezorientacji, lub zwyczajnego ogłupienia. Na szczęście jest mocna podstawa – Pismo Święte.
Spróbujemy wykasować na chwilę wszystkie wymysły czy spekulacje ludzkie i zbadać co naprawdę zapisano w Biblii. Sprawa dotyczy tzw. „wielkiego ucisku”.
Przejdźmy od razu do ważnych fragmentów Pisma.
Mat. 24, 15-21
„Gdy więc zobaczycie obrzydliwość spustoszenia, o której mówił prorok Daniel, stojącą w miejscu świętym (kto czyta, niech rozumie); Wtedy ci, którzy będą w Judei, niech uciekają w góry. Kto będzie na dachu, niech nie schodzi, aby coś zabrać ze swego domu. Kto zaś będzie w polu, niech nie wraca, aby wziąć swe szaty. A biada brzemiennym i karmiącym w tych dniach! Módlcie się więc, aby wasza ucieczka nie wypadła w zimie albo w szabat. Wtedy bowiem będzie wielki ucisk, jakiego nie było od początku świata aż dotąd ani nigdy nie będzie”
„Gdy więc zobaczycie obrzydliwość spustoszenia, o której mówił prorok Daniel, stojącą w miejscu świętym (kto czyta, niech rozumie); Wtedy ci, którzy będą w Judei, niech uciekają w góry. Kto będzie na dachu, niech nie schodzi, aby coś zabrać ze swego domu. Kto zaś będzie w polu, niech nie wraca, aby wziąć swe szaty. A biada brzemiennym i karmiącym w tych dniach! Módlcie się więc, aby wasza ucieczka nie wypadła w zimie albo w szabat. Wtedy bowiem będzie wielki ucisk, jakiego nie było od początku świata aż dotąd ani nigdy nie będzie”
Łuk. 21, 20-24
„A gdy zobaczycie Jerozolimę otoczoną przez wojska, wtedy wiedzcie, że jej spustoszenie jest bliskie. Wówczas ci, którzy są w Judei, niech uciekają w góry, a ci, którzy są wewnątrz miasta, niech wyjdą, a ci, którzy są na wsi, niech do niego nie wchodzą. Będą to bowiem dni pomsty, aby się wypełniło wszystko, co jest napisane. Lecz biada brzemiennym i karmiącym w tych dniach! Będzie bowiem wielki ucisk w tej ziemi i gniew nad tym ludem. I polegną od ostrza miecza, i będą uprowadzeni w niewolę między wszystkie narody. A Jerozolima będzie deptana przez pogan, aż wypełnią się czasy pogan.”
„A gdy zobaczycie Jerozolimę otoczoną przez wojska, wtedy wiedzcie, że jej spustoszenie jest bliskie. Wówczas ci, którzy są w Judei, niech uciekają w góry, a ci, którzy są wewnątrz miasta, niech wyjdą, a ci, którzy są na wsi, niech do niego nie wchodzą. Będą to bowiem dni pomsty, aby się wypełniło wszystko, co jest napisane. Lecz biada brzemiennym i karmiącym w tych dniach! Będzie bowiem wielki ucisk w tej ziemi i gniew nad tym ludem. I polegną od ostrza miecza, i będą uprowadzeni w niewolę między wszystkie narody. A Jerozolima będzie deptana przez pogan, aż wypełnią się czasy pogan.”
Obj. 1, 9
„Ja, Jan, który też jestem waszym bratem i współuczestnikiem w ucisku i królestwie oraz w cierpliwości Jezusa Chrystusa, byłem na wyspie zwanej Patmos z powodu słowa Bożego i świadectwa Jezusa Chrystusa.”
„Ja, Jan, który też jestem waszym bratem i współuczestnikiem w ucisku i królestwie oraz w cierpliwości Jezusa Chrystusa, byłem na wyspie zwanej Patmos z powodu słowa Bożego i świadectwa Jezusa Chrystusa.”
Obj. 6,9-11
„A gdy otworzył piątą pieczęć, widziałem pod ołtarzem dusze zabitych z powodu słowa Bożego i świadectwa, które złożyli.
I wołały donośnym głosem: Jak długo jeszcze, Panie święty i prawdziwy, nie będziesz sądził i nie pomścisz naszej krwi na mieszkańcach ziemi?
I dano każdemu z nich białą szatę, i powiedziano im, aby odpoczywali jeszcze przez krótki czas, aż dopełni się liczba ich współsług i braci, którzy mają zostać zabici jak i oni.”
„A gdy otworzył piątą pieczęć, widziałem pod ołtarzem dusze zabitych z powodu słowa Bożego i świadectwa, które złożyli.
I wołały donośnym głosem: Jak długo jeszcze, Panie święty i prawdziwy, nie będziesz sądził i nie pomścisz naszej krwi na mieszkańcach ziemi?
I dano każdemu z nich białą szatę, i powiedziano im, aby odpoczywali jeszcze przez krótki czas, aż dopełni się liczba ich współsług i braci, którzy mają zostać zabici jak i oni.”
Obj. 7, 14
„Odpowiedziałem mu: Panie, ty wiesz. I powiedział do mnie: To są ci, którzy przyszli z wielkiego ucisku i wyprali swoje szaty, i wybielili je we krwi Baranka.”
„Odpowiedziałem mu: Panie, ty wiesz. I powiedział do mnie: To są ci, którzy przyszli z wielkiego ucisku i wyprali swoje szaty, i wybielili je we krwi Baranka.”
W Ewangeliach czytamy jak Pan Jezus odpowiada na pytanie uczniów, sprowokowane jego słowami „ nie zostanie kamień na kamieniu, który nie zostałby rozwalony (dotyczy świątyni)”
„I zapytali go: Nauczycielu, kiedy to nastąpi? I jaki będzie znak, gdy się to będzie miało stać?”
Czytajmy uważnie:
„Gdy więc zobaczycie obrzydliwość spustoszenia, o której mówił prorok Daniel, stojącą w miejscu świętym (kto czyta, niech rozumie).” Pisze Mateusz.
„A gdy zobaczycie Jerozolimę otoczoną przez wojska, wtedy wiedzcie, że jej spustoszenie jest bliskie.” Pisze Łukasz.
Dalej relacja obu ewangelistów jest podobna, do pewnego momentu:
„Wówczas ci, którzy są w Judei, ... Wtedy bowiem będzie wielki ucisk, jakiego nie było od początku świata aż dotąd ani nigdy nie będzie.” Pisze Mateusz.
„Wówczas ci, którzy są w Judei, ... Będzie bowiem wielki ucisk w tej ziemi i gniew nad tym ludem. I polegną od ostrza miecza, i będą uprowadzeni w niewolę między wszystkie narody. A Jerozolima będzie deptana przez pogan, aż wypełnią się czasy pogan.” Pisze Łukasz.
Musimy przyjąć bez cienia wątpliwości, że Mateusz (Marek) i Łukasz relacjonują tutaj tę samą mowę Pana Jezusa Chrystusa.
Jeśli tak, wnioski muszą nasunąć się same. Nie będę nikogo obrażał tłumacząc coś tak oczywistego.
Dla wyraźniejszego naświetlenia:
Gdy Pan Jezus mówił te słowa do uczniów na górze Oliwnej, mógł być ok. 30 r. n. e.
W 70 roku n. e. Rzymski wódz Tytus zburzył świątynię w Jerozolimie.
Miasto Jerozolima zostaje ostatecznie zajęte i zburzone. Żydzi zostają usunięci z miasta i rozproszeni po wszystkich narodach.
Na miejscu świątyni jerozolimskiej Hadrian buduje świątynię Jowisza w 132 roku. Całe wzgórze świątynne zostaje zaorane.
Panowanie nad Jerozolimą przechodzi pod władanie kolejnych władców pogańskich.
To o czym mówi Pan Jezus, wg relacji Łukasza staje się prawdą:
„Będzie bowiem wielki ucisk w tej ziemi i gniew nad tym ludem. I polegną od ostrza miecza, i będą uprowadzeni w niewolę między wszystkie narody. A Jerozolima będzie deptana przez pogan, aż wypełnią się czasy pogan.”
Ucisk Jakuba zostaje zwieńczony w piecach krematoryjnych III Rzeszy.
Czym innym jest ucisk ludu Bożego odkupionego krwią Pana Jezusa Chrystusa.
Już Jan pod koniec I wieku naszej ery pisał:
„Ja, Jan, który też jestem waszym bratem i współuczestnikiem w ucisku... ”
Do wierzących w Tesalonice Paweł pisze:
„Gdy bowiem byliśmy u was, zapowiadaliśmy wam, że będziemy cierpieć ucisk, co się też stało, jak wiecie.”
W każdym czasie, w każdym miejscu, w całej historii, wywołani przez Pana Jezusa Chrystusa przechodzili przez ucisk. Przykładów takiego ucisku od początków istnienia Chrześcijaństwa jest setki, jeśli nie tysiące. Taki ucisk zapowiadał sam Jezus Chrystus i Jego Apostołowie.
